Bu sabah da senden vazgeçtim, bütün sabahlar gibi…
güneşin ilk ışıklarına vererek umutlarımı,oyuncak dünyamın kapılarından çıkıp,girdim insan kalabalığına…
bu sabah da senden vazgeçtim,
kanlı bir gülücük dudağımda…
Bu sabah da senden vazgeçtim…insan kalabalıklarında kaybolursam, belki kaybolur diye düşündüğüm içimdeki aşkın,gözlerimde seni aratıyordu insan yüzlerinin tarifsiz derinliklerinde…
bu sabah da senden vazgeçtim,
paslı bir lanet dilimin ucunda…
Bu sabah da senden vazgeçtim…Kadifeden Kesemi takıp dudaklarıma,bir gülücük kondurup gözbebeklerime,girdim dünyanın koynuna…
bu sabah da senden vazgeçtim
sakladığım hüznüm damarlarımda…
Hatırlıyor musun bu sabah da senden vazgeçmiştim… Bu akşam da senden vazgeçiyorum;
adresimi değiştirmedim:
SENİ BEKLİYORUM,
SENDEN VAZGEÇTİĞİMİ GÖRMEN İÇİN!!!
